Na 3 miesiące przed zawarciem Sakramentu Małżeństwa należy umówić się z Księdzem Proboszczem lub wikarym na spisanie protokołu małżeńskiego.

Potrzebne dokumenty:

- dowody osobiste narzeczonego i narzeczonej
- świadectwo ukończenia religii na poziomie szkoły średniej
- metryka chrztu świętego z adnotacją "do ślubu kościelnego" oraz o przyjęciu sakramentu bierzmowania (taka metryka jest ważna 6 miesięcy)
- świadectwo bierzmowania - jeżeli brak takiej adnotacji na świadectwie chrztu
- zaświadczenie w 3 egzemplarzach z Urzędu Stanu Cywilnego do ślubu konkordatowego (ważne 6 miesięcy)
- dane świadków ślubu (imię, nazwisko, dokładny adres)

Zasadą ogólnie przyjętą jest, że Sakrament Małżeństwa przyjmuje się w parafii narzeczonej lub narzeczonego. Gdyby jednak zaistniały warunki wskazujące na potrzebę zawarcia tegoż sakramentu poza własną parafią, wówczas należy uzyskać licencję (zgodę) na ślub w innym kościele.

Jeżeli narzeczony lub narzeczona mieszkają poza terenem naszej parafii - wtedy przy spisywaniu protokołu przedślubnego otrzymują "Prośbę o wygłoszenie zapowiedzi", którą zanoszą do kancelari parafialnej parafii miejsca swojego zamieszkania. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego takie zapowiedzi musza zostać wygłoszone w parafii zamieszkania przez dwie niedziele.

Narzeczeni otrzymują także kartki na Prekany, na dwie spowiedzi i do poradni życia małżeńskiego. Należy pamiętać, by spowiedzi następowały w miesięcznym odstępie i po każdej spowiedzi poprosić o podpis spowiednika. Przed rozpoczęciem spowiedzi należy przekazać księdzu spowiednikowi, że jest to spowiedź przedślubna.

Zgodnie ze wskazaniami liturgicznymi w kościele nie można umieszczać żadnych sztucznych kwiatów. Jest możliwe dodatkowe strojenie kościoła - dodatkowe kwiaty i świece dekoracyjne. W tych sprawach prosimy kontaktować się z Panem kościelnym.

W kościele podczas Sakramentu Malżeństwa nie wolno filmować i robić zdjęć. Mają do tego prawo tylko ci, którzy ukończyli kurs w Kurii Diecezjalnej i posiadają stosowne zezwolenie. Po okazaniu go Księdzu Proboszczowi jest możliwość fotografowania lub filmowania uroczystości zaślubin w świątyni.

Po spisaniu protokołu narzeczeni:

- uczestniczą w 3 naukach przedślubnych (Prekany)
- korzystają z poradni życia małżeńskiego
Wszystkie te informacje narzeczeni mogą uzyskać w kancelarii parafialnej w godzinach urzędowania.

Słów kilka o obowiązkowych przygotowaniach do sakramentu małżeństwa…

To tylko kilka z wielu zagadnień, jakie poruszane są podczas Prekan.

A co to takiego – Prekany?

Kościół katolicki niezmiennie prezentuje stanowisko, że młodzi narzeczeni, którzy podejmują decyzję o wstąpieniu w sakramentalny ( czyli „kościelny”) związek małżeński powinni przejść cykl formacyjnych spotkań pod wspólną nazwą „Prekany”. Chodzi o to, by nie traktować ślubu w kościele li tylko jako ładnej, uroczystej ceremonii, ale mieć świadomość, że przysięga, która narzeczonych przemieni w małżonków, jest składana w obecności kapłana – przyszłej żonie/mężowi i BOGU! Pre-kany.
Przedrostek „pre” mówi o czymś, co ma nastąpić ”przed” [czymś]. „Kana” – chyba każdemu, nawet średnio czy powierzchownie znającemu Pismo Św., kojarzy się z uroczystością zaślubin, podczas której Jezus przemienia wodę w wino. A wszystko po to, by radość nowożeńców i ich gości nie została zmącona, by mogła trwać nadal.
Zanim nastąpi „Kana” czyli wesele, Kościół zaprasza narzeczonych na siedem spotkań. W kwestiach formalnych każdy dekanat ma sporą dowolność w zakresie sposobu ich realizacji. Są spotkania weekendowe, rekolekcyjne, najpowszechniejsze jednak są scenariusze: 5 + 2.
Pięć spotkań prowadzi doradca ( instruktor) życia rodzinnego, będący świeckim pracownikiem diecezjalnego Centrum Służby Rodzinie i Życiu oraz ksiądz. Spotkania wieńczy uroczysta niedzielna msza św. z kazaniem adresowanym do przyszłych małżonków. Wykłady doradców (instruktorów) ogniskują się wokół wątków: narzeczeństwo – małżeństwo – rodzicielstwo. Pięć pierwszych spotkań odbywa się wspólnie, dla wszystkich chętnych, raz w miesiącu, dwa pozostałe – to spotkania indywidualne.

Te i wiele innych spraw omawia się w indywidualnym kontakcie. Młodzi, przygotowujący się do sakramentu małżeństwa, poznają wtedy zagadnienia związane z fizjologią kobiety i uczą rozpoznawać jej cykliczną płodność. Para dostaje przykładowe testy ( karty obserwacyjne) i próbuje na nich rozpoznawać dni płodne i niepłodne. Zachęcana jest też do tego, by samodzielnie już prowadzić obserwacje, a następnie sprawdzić je z instruktorką (co najmniej w odstępie miesięcznym od pierwszego spotkania).

Tekst niniejszy nie wyczerpuje, rzecz jasna, wszystkich zagadnień ani też nie zaspokoi ciekawości przyszłych narzeczonych. Nie taki też był jego cel. W zarysie jednak informuje o tym, co ( i dlaczego) czeka dwoje młodych ludzi , którzy zdecydują się na sakramentalne TAK.